Gönderi

Bundan çok uzun zaman önce bir başına bir çocuktum ben. Büyüdüm ve bir başınalığım bitmedi bir türlü. Sonra onlar geldi, önce birlikte bir enkazın altında kaldı ruhlarımız sonra tek tek aldık birbirimizin yüklerini o soyut enkazın altından da birlikte çıktık, sevmeyi ve sevilmeyi de birlikte öğrendik. Önce birer yabancıydık, sonra dost olduk. Bazen kazandık, bazen kaybettik ama en sonunda hep yan yana geldik...
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.