Hiç kimse kadınlarla erkeklerden başka şey düşünmüyor, günün tamamı belli bir an duraklamak ve onları düşünmek için yapılan işlemlerden ibaret, işin ya da dersin bitmesinin hedefi nihayet onları düşünebilmekten başka şey değil, onlarla birlikteyken bile onları düşünürüz, en azından ben öyleyim. Ayraç içinde olan onlar değil, dersler, araştırmalar, okumalar, yazmalar, konferanslar, törenler, akşam yemekleri, toplantılar, mali işler ve ayak oyunları, burada etkinlik saydığımız şeylerin tamamı. Üretici etkinlik, para ve güvence ve saygınlık getiren ve bizi yaşatan, bir kentin ya da bir ülkenin işlemesini, düzenli olmasını sağlayan etkinlik. Sonra da bize olanca yoğunluğuyla onları düşünmeye odaklanma iznini veriyor. Bu diyarda bile bu böyle, iddialarımıza ve ünümüze karşın, bizim kendimizin de inanmaktan hoşlandığımızın tersine. Ayraç içinde olan budur, öbürü değil. Yapılan her şey, düşünülen her şey, ondan sonra düşünülen ve kotarılan başka her şey onları düşünmek için bir araçtır. Savaşlar bile yeniden düşünmeye dönebilmek, erkeklerimizin ve kadınlarımızın saplantılı düşüncesini yenilemek içindir, bizim olmuş olanların ya da olabileceklerin, zaten tanıdıklarımızın ve asla tanıyamayacaklarımızın, genç olmuş olanların ve ileride gençliğe varacakların, yataklarımızdan geçmiş olanların ve asla geçmeyeceklerin düşüncesini."
Sayfa 57Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.