Eğer biz insanlar, kelebek, pervane ve benzeri kanatlı böcekler kadar gözü pek ve yürekli olabilseydik, bir araya gelip kendimizi ateşe atardık ve kim bilir, o zaman belki alevler coşup göğe yükselir ve çevreyi öyle bir aydınlatırdı ki, Tanrı uyanıp gözlerini aralar, bizi fark etmekte geç kalsa da, dumanlar eşliğinde hiçliğe karışmamıza şahit olurdu.
Sayfa 132Kitabı okudu
·
120 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.