Bu incelemeyi kitabı okuduktan günler sonra yapıyorum.Zaman geçtikçe kitabın beni ne kadar erkilediğini daha çok fark ettim. Ne zaman bir tembellik yapsam aklımın bir köşesinde oblomov beliriyor.Kitabı okurken onu yargılayışım yeter artık dediğimi hatırlıyorum.Oysa pekte farklı sayılmayız belki de oblomovdan.Oblomov gibi farklılıklardan korkuyor kaçıyoruz.Ve bir sürü insanın hevesini hayallerini belki de onlara yardım ettiğimizi sanarak eleştiriyoruz .Yaptıkları uğraşları boş buluyoruz .Oblomov gibi.Yapacaklarımızın hayalini kurmaktan düşünmekten ,ertelemekten bir bakıyoruz günlerimiz haftalarımız yıllarımız geçmiş.Ah oblomov bir kalksaydın o yataktan!