Sanırım Zülfü Livaneli kitaplarında bir tılsım var insanı içine çeken.Kitaba bir başladığını hatırlıyor insan,çok ufak bir okuma süreci,sonra bitiveriyor sanki.Anlatım dili ve üslubu,konuşma diline çok yakın olduğundan sanki bir arkadaşından hikaye dinler tadında okuyup bitiriveriyorsun.En azından kitabın bana yansıması YİNE! bu şekilde oldu.Geniş bir araştırma neticesinde yazıldığı çok belli.Okumalı,hediye edip okutmalı..!
