" Sen uyurdun geceleri, ben öğlen. Ölümün yakın olduğu saatleri huzurla geçirdiğini düşünürdüm, göğsünün kalkıp indiğini görmeye çalışmamın o birkaç saniyelik karanlık telaşını bilmediğini. Burnuna ağzımı dayar, soluğunu çekerdim içime. Sana hayat veren, bana da versin diye…
Nefesin kesilirse benimki de kesilsin. Saçmaydı, kondurmazdım. Gençtik ikimiz de..."
Sayfa 129 - Yapı Kredi Yayınları
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.