Hastalar Risâlesi, hastalara 'Geçmiş olsun' makâmında yazılıp; aynı zamanda onlara, bir merhem, bir teselli, bir mânevî reçete, bir huzûr, bir kalp ferahlığıdır.
Evet, artık sağlığına kavuşmaktan tamâmen ümidini kesen bir insana, bâzen olur ki, ne doktorların, ne de ilaçların bir faydası, bir yardımı, bir tesiri olmaz, fayda etmez. Çünkü, hastalığın arkasında saklı olan faydaları, hikmetleri, güzellikleri görmediğinden, düşünmediğinden ve anlamakta zorluk çektiğinden; kalbi ve ruhu öylesine derin hüzünlerle âlûde olmuştur ki, sağlığına kavuşmanın neredeyse imkansız olduğu düşüncesine kapılarak, günden-güne hayatla olan bağlarını koparmaya başlamıştır.
Yalnızca hastalar değil, hayâtın her sahasında böyle insanlara rast gelinir. Hayattan, yaşamdan, yaşamaktan ümidini kesen bir insanın; ayak üstünde yürüyen cenâzeden pek bir farkı yoktur aslında. Tek düşündüğü şey, "Bir ân önce ölüm gelse de, kurtulsam bu sıkıntılı dünyâdan" düşüncesidir..
İşte hayâtın en gerçekçi sahnelerinden biriyle karşı karşıyasınız. Maddî imkanların beş para etmediği, mâl-devletin, şân-şöhretin yetersiz kaldığını gösteren bir gerçekle.. böyle bir manzarayı gözünüzle gördüğünüz ân; tüm ömrünü maddîyat bataklığında çürüterek geçiren birinin; hayattan, yaşamaktan tamâmen ümidini kesen meyyît-i müteharrik (yürüyen cenâze) bir insandan pekte farklı olmadığını görmüş olursunuz.
İşte tam o ânda devreye -maddî ilaçlardan ziyâde- mânevî ilaçlar girmeğe başlar..
Hayâtın sâdece sağlamlıktan, maddîyattan, maldan, mülkten, şândan, şöhretten ibâret olmadığını anlatarak, onlardan daha önemli şeylerin olduğunun bilincine varmasına yardım etmek, kalbini ferahlatmak, hoşnût etmek, motive etmek; doktorların tavsiye ettiği (en çokta doktorların okuması gereken bir kitap) ilaçlardan bin defa daha büyük fayda ettiğini, tesirini gösterdiğini, tekrardan hayâta tutunmasına yardımcı olduğunu, gitgide solmakta olan letâiflerinin, duygularının, hissiyatlarının yeniden yeşermeğe başladığını, kalbini kaplayan kara bulutların, esmekte olan mânevî rüzgârlar sâyesinde çekilerek yok olmağa doğru hareket ettiğini kendi gözlerinizle görmüş olursunuz..
İşte sırf bu yüzden, hasta olan bir insana verilebilecek en iyi, en tesirli ilaç; o insanın ümitsizliğe düşmesinin karşısını almaktır.
Hastalarınıza, sağlam olanlarınıza ve hattâ kendinize bir ilaç, bir yardım kaynağı, bir mânevî doktor ararsanız, "Hastalar Risâlesi" size bu konuda yardımcı olacaktır..
Şunu da söylemeden geçemiyeceğim: Bu Risâle, sâdece dört buçuk saatte yazılmıştır.