Benden her nesne alınmıştı, zamanı bilmeyeyim diye saati, yazı yazmayayım diye kalemi, damarlarımı kesmeyeyim diye bıçağı; hatta sigara gibi en basitinden tütün bile benden esirgendi.Bize hiç bir şey yapmadılar. Bizi tamamen hâkim olan bir hiçliğe bıraktılar, çünkü bilindiği gibi hiçbir şey yeryüzünde bir insana hiçlik kadar baskı yapamaz. Hepimizi tek başına tamamen dış dünyaya karşı sıkı sıkıya kapatmakla, dillerimizi çözecek baskı,dıştan dayak ve soğuktan değil de içten yaratılacaktı. Odada bir kapı, bir yatak, bir koltuk, bir leğen, bir parmaklı pencere vardı. Ama kapı gece ve gündüz kilitliydi, masa üzerinde hiçbir kitap, gazete, kağıt, kalem durmamalıydı, pencere bir yangın duvarına bakıyordu, çevremde sadece ben ve öz bedeninde bile sadece tamamı bir hiçlik inşaa edilmişti.
Sayfa 35Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.