Gönderi

Uğultulu Tepeler
«Bey'in, uyuklamaya başlamadan önce, kızının güzel saçlarını okşadığını hatırlıyorum. Çok seyrek de olsa, onu böyle sakin görmekten hoşlanırdı.» Ne de güzel geliyor öyle! Tüm kitap boyunca yaklaşık katettiğim kırk beş sayfanın sonunda ancak içim böylesine ısındı, bir hoş oldu. Eh, hoş, kitap acı ve kinden doğan iftiralar ve intikamla beslenen ölümcül bir aşkı konu alıyor sanıyorum. En azından okuduğum kitabın konusu ve geldiğim yere kadar bir kaç şey canlandı zihnimde. Eğer gerçekten hayâl ettiğim gibi ilerleyecekse kitap, beni şimdiden büyüledi diyebilirim! Özellikle çoğu okur, Heathcliff'ten hoşlanmıyormuş. Garip bir şekilde huzursuz edici bir empati sayesinde ona bir düşkünlüğüm oluşuyor sanırım. İlerleyen bölümlerde...
Uğultulu Tepeler
Uğultulu Tepeler
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.