Shakespeare’in en sevdiğim eserinin şüphesiz ‘Soneler’ olduğunu söyleyebilirim. Bunun en büyük nedeni dizelerdeki samimiyet ve gösterişli olmayı başarabilen doğallık. Eğer diğer eserlerini okuduysanız ne demek istediğimi daha iyi anlayabilirsiniz; burada kullanılan dil Shakespeare’in pek çok eserindeki süslü anlatımın aksine, tamamen gerçekçi, samimi ve bir o kadar da şık. Yazarın, Soneler’ini yazarken gerçek yaşamından esinlendiği söylenir ki, eserin içtenliği karşısında buna inanmamak da pek mümkün değil. Açıkçası şiirde fazla hisli ve abartılı bir anlatımı sevmiyorum; özellikle aşk temalı olanları zaman zaman yazarı bir sapık gibi gösterebiliyor. Eserin en sevdiğim yönü ise asla böyle hissettirmemesi. Burada tamamen saf bir sevgiden ve ince duygulardan bahsediyoruz. Shakespeare dili kullanırken öyle naif ve özenli davranmış ki duygularının altında derin bir maneviyattan başka bir şey bulamıyorsunuz. Eğer tereddüt ediyorsanız, mutlaka bir şans tanıyın. İnanın, insanlar onun gelmiş geçmiş en iyi şairlerden biri olduğunu söylerken hiç de abartmıyorlar. Okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.

SonelerWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20219bin okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Undómiel