Ağrıdağının yamacında bir göl vardır. Bir harman yeri büyüklüğündedir. Suları som mavidir. Her yıl, bahar dünyaya yürüdüğünde, bir sabah, daha gün doğmasana Ağrıdağının tekmil çobanları bu göle gelirler. Gölün kırmızı kayalıklarına, bakır toprağına kepeneklerini atar, bin yıllık Sevda toprağına otururlar ve Ağrıdağının öfkesini kavallarıyla, hep bir ağızdan çalarlar. Akşam olurken de bir ak kuş gelir, küçücüktür, kanadının birisini som maviye batırır, uçar gider. Arkada, az ötede de büyük bir at gölgesi göle doğru gelir. Gelir gelmez de ortadan kaybolur gider. Gün kavuşur kavuşmaz da çobanlar kavallarını hep birden keserler ve Ağrıdağının karanlığında solar yiter, karanlığa karışır. Bir kitap okumak isterseniz ve aradığınız özellikler; masalsı, şiirsel, akıcı ve yormayan ise mutlaka okuyun. Yaşar Kemal betimlemesine hayran olan birisi olarak bu bölgenin tasvirine bayıldım. Her sabah uyandığımda Van Denizi’ni ve Süphan Dağı’nı gören bir öğretmen olarak gördüğüm bu güzellikleri daha çok bir sevdim.

Ağrıdağı EfsanesiYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 202227,8bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sinem Aksoy