Diğer kitabını beğenmesem bile bu kitabı mükemmel ötesiydi. Bir zaman yolcusu 802701 yılına gidiyor. Ve makinesinin çalınması üzerine burada kalma süresi uzuyor ve iki tür keşfediyor. İlk türün bulunduğu bu yer de, nüfüs durmuş, hatta azalmıştır. Genelde insanlar tembel ve hemen yorulan canlılardır. Değişik değişik çiçek türleri ortaya çıkmış. Sığır köpek koyun gibi hayvanların nesli tükenmiş ve insanlar karşımıza vetejeryan olarak çıkar. İnsanlar bir metre boyunda, kulakları ve ağızları küçüktür. Bu insanların dükkanları, atölyeleri yok, hatta kendi aralarında bir ticaret de yapılmıyor. Genel olarak nehirde yıkanıyor, meyve yiyorlar ve uyuyarak vakitlerini geçiriyorlar. Ayrıyeten karanlıktan çok korkuyorlar ve bu yüzden hep beraber uyuyorlar. Bunlar üst dünyada yaşayan Eloilerdir . Zaman Yolcusu ileride birde alt dünyayı keşfedecek. Bunlarda karanlığı seven, aydınlıktan korkan canlılardır. etoburlar, ve Eloileri avlıyorlardır. Bunlarada Morlocklar denir. Zaman Yolcusu Eloileri aristokrasi, Morlocklarıda mekanik hizmetkar olabileceğini Fakat bu durumun çok önce son buldugunu düşünmektedir. Kitap için diyebileceğim keşke hiç bitmeseydi olurdu. Bu yüzden kitabın son sözünü sizinle paylaşmak istiyorum. "Benim tesellim ise iki garip çiçek, akıl ve güç yok olsa bile minnettarlığın ve karşılıklı şefkatin hâlâ insanın kalbinde yaşadığına şahitlik etmeleri için." Belki bu yazdığım pek bir şey ifade etmeyebilir, ama kitabı okuyanlar bu sözün ne kadar anlamlı olduğunu bilirler.

Zaman MakinesiH. G. Wells · Kızıl Panda Yayınları · 202129,1bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza nur