Hemen söylemek gerekir ki, daha sonraki yıllarda da Osmanlı Devletinin Başbakanlık (Sadaret) koltuğuna oturacak olan pek çok devlet adamı, garip sayılabilecek biçimde hep masonlar arasında çıkmıştır. Hattâ, bir Masonluk düşmanı olan Abdülhamid’in padişahlığı döneminde bile...
Masonların devletin doruk noktalarına tırmanmaları, giderek Başbakanlık koltuğundan da yukarılara çıkmıştır. Padişah olan Beşinci Murad, masonluğu daha şehzadeliğinde benimsemiştir.
Gene Osmanoğullarından olan ve Sultan Murad’ın kardeşlerinden Şehzade Nureddin ile Şehzade Kemalettin ve Sultanın oğlu Şehzade Selâhattin, Abdülhamid’in yeğenlerinden Prens Sabahattin, masonluğu kabul etmiş kişilerdir.