irem
@gwyn
Sylvia’nın Ölümü
gökyüzü
26 Mayıs
55 okur puanı
Şubat 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Burada daha ne kadar öleceğim?
Yeryüzüyle gökyüzünün aracısı olarak bulutu haraca kestiğiniz yerde?
Ben size alışamam. Tehdit: koltuğunuzun bedeninizle dolmaması. Tehdit: bir merdivenin uygunsuz konumu, gözüme saldıran güneş ışınlarında yüzünüzün yok oluşu. Ağlıyordum, onu gönlümde isterdim ve sadece orada. Öylesine yoksulluk, bir sevi düşünün bu kadar yayılması günlere, hiç karşılıksız...
Ağlıyorduk. Ben bu ıslaklığı tanıyordum, düşümde böyle düşünüyordum size dokunurken. Siz bu ıslaklığı tanıyordunuz, düşümde böyle düşünüyordunuz. Nasıl biliyorduk, nasıl? Her ışıltı anının acı yükünü, ülkemizin sonsuzca yumuşayarak kuraklıktan kurtulduğunu; bu gözyaşlarının susulmuş her çığlık, beklenmiş her sevinç için bu kadar akıcı, saran ve parlak...
Delilik sevgilim, bir sözcük üzerine kurulmuyor, varolanı dürtüyor, eşeliyor, o bölgede yer ediniyor. Bir sabah, bedenimin tüm hücrelerini ele geçirmiş bir acıyla uyanıyorum, bundan böyle, nereye baktığı bilinmeyen gözlerinizle her karşılaştığımda katlanacak bir acıyla.
Onu sürükleyeceğim. Sürükleyeceğim ki, açığa çıkarılamayacak, tanımlanabilir gün ve gecelere maledilemeyecek bir sevi karabasanından aldığım pay, saygısını bulsun içkin dünyasında belirsiz Ben'in.Yaslı yüreğimin utangaç itirafı: “SİZİ SEVMEKTE ÖLÜYORUM”
Sayfa 41Kitabı okudu
Bitti
(Ne oldu? Yapmayı unuttuğu bir şeyi mi anımsadı birden? Ya da yeryüzünde tek gerçek değerin kendisine verilmiş bu olağanüstü yaşam armağanını korumak, her şeye karşın sağ kalmak, direnmek olduğunu mu anladı giderayak? Yoksa bilinçsiz canlı etin ölüme kendiliğinden bir tepkisi miydi bu?)
Sayfa 128Kitabı okudu
İnsan kendini, olanaklarını tanımaya, gerçek sorumluluğun ne olduğunu anlamaya başlayınca bocalıyordu, dayanamıyordu.
Sayfa 125Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yorumlar,nedenler önemsizdi; kesin değildi. Önemli olan insanın edimleriydi.
Sayfa 124Kitabı okudu
Bedenin dayanma gücünü zorlamak da bir çeşit kendini öldürmek değil miydi?
Sayfa 119Kitabı okudu
Oysa kaçmıştı işte; olanakların en kolayını seçmişti bilmeden.
Sayfa 99Kitabı okudu
Olanakların, olasılıkların bir sonu bulunabilirdi belki zamanla.
Sayfa 83Kitabı okudu
Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle, yazıyla, resimle ya da susarak.
Sayfa 63Kitabı okudu
Belki sonuna dek gitmekten korkuyorlardır; sonunu görmekten.
Sayfa 59Kitabı okudu
Elinde olmadan kirleniyordu insan.
Sayfa 41Kitabı okudu
Gerçek müzeler Zaman’ın Mekân’a dönüştüğü yerlerdir.
Sayfa 476Kitabı okudu
“Seni öldürmek isterdim aslında,” deyip kalktı.
“Çünkü seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun.”
Sayfa 453Kitabı okudu