Hamra Özkan
@hamraozkan
kendime notlar
İstanbul
Ankara, 28 Şubat 1994
31 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Herhangi bir şey için tek bir bireyi ya da grubu suçlamaya karşı koyun. Çünkü asıl sorun, kötü adamı teşhis ettiğimizde düşünmeye son vermemizdir. Üstelik gerçek neredeyse her zaman bundan çok daha karmaşık oluyor. Sorun neredeyse her zaman birbiriyle etkileşim halindeki çoklu nedenlerden, başka bir deyişle sistemden kaynaklanıyor.
Basit fikirlere ve basit çözümlere temkinli yaklaşın. Tarih korkunç eylemleri haklı çıkarmak için basit ütopyacı vizyonları kullanan hayalperestlerle doludur. Karmaşıklığa açık olun. Fikirleri kaynaştırın. Uzlaşın. Sorunları vakaları birbirinden ayırarak çözün.
İnsanların kendi yollarını belirledikleri yerler ve kendi kutuları içinde kaldıkları zaman kendilerini çok uslu hissetmeleri gerçekten çok tuhaf.
Okur Takip Önerileri
Dünya hakkında defalarca yanıldım. Bazen hatalarımı görmemi gerçekle çatışmak sağlasa da genellikle farklı fikirlere sahip bir insanla konuşmak ve onu anlamaya çalışmak daha faydalı oluyor.
Bir fikre her zaman katılmak ya da bir fikrin her zaman karşısında olmak, bakış açınıza uymayan bilgilere karşı sizi köreltir. Gerçeği anlamaktan hoşlanan biriyseniz, bu genellikle kötü bir yaklaşımdır.
İnsanlar gerçekte olduğundan çok daha negatif bir dünya görüşüne sahip olunca, salt istatistik daha olumlu hissetmelerini sağlayabiliyor.
İnsanlar yanılgıya kapılarak hiçbir şeyin iyiye gitmediğine inandıkları zaman şu ana dek denediğimiz hiçbir şeyin işe yaramadığı sonucuna varabilir ve aslında işe yarayan önlemlere olan güvenlerini kaybedebilirler. İnsanlık için bütün umutlarını kaybettiklerini söyleyen o kadar çok insanla karşılaşıyorum ki. Bu insanlar, dünyayı iyileştirmek için hâlihazırda kullandığımız yöntemler aslında gayet iyi işlerken, üretkenliği yokuşa süren sert ve keskin önlemleri destekleyen radikallere dönüşebilirler.
Küvözdeki bir bebek bize dünyayla ilgili ne öğretebilir?
Dünyayı bir kuvözdeki prematüre bebek gibi düşünün. Bebeğin sağlık durumu son derece kötü, solunumu, nabzı ve diğer önemli işaretler iyi ya da kötü yöndeki değişikliklerin hemen görülmesi için sürekli olarak izleniyor. Bebek, bir hafta sonra eskisinden çok daha iyiye gidiyor. Ana ölçütlerin tamamında ilerleme var ama sağlığı hâlâ kritik düzeyde olduğu için kuvözde kalması şart. Bebeğin sağlık durumunun iyiye gittiğini söylemek doğru mu? Evet, kesinlikle. “Durumun iyiye gittiğini” söylemek her şeyin yolunda olduğu, gevşeyebileceğimiz ve endişelenmeye gerek olmadığı anlamına gelir mi? Hayır, hiç de gelmez. Kötü ve iyiye gidiyor arasında bir seçim yapmak zorunda olmanın bir faydası var mı? Kesinlikle hayır. İkisi de doğru. Durum hem kötü hem daha iyi. Aynı anda hem daha iyi hem kötü.
Dünyanın mevcut durumunu bu şekilde düşünmeliyiz.
Kademeli iyileşme, haber değildir. Bir eğilim periyodik sert düşüşlerle kademeli olarak iyiye doğru giderken, genel iyileşmeden çok, sert düşüşleri fark etmeniz daha olasıdır.
Factfulness... olumsuz haber aldığımızda farkına varmak ve kötü olaylarla ilgili bilgilerin bize ulaşmasının çok daha olası olduğunu hatırlamaktır. İşler iyiye giderken genellikle haberimiz olmaz. Bu, bizde etrafımızdaki dünya hakkında sistematik bir şekilde aşırı olumsuz bir izlenim bırakır ve büyük stres sebebidir.
İnananlara Müslüman adını ilk kez Hz.İbrahim(a.s) vermiştir.
İbrahim (as), İsmail'i (as) kurban etmek istediğinde ona: “Allah şu emri indirdi. Ne dersin?" deyince, İsmail (as) son derece güven içinde ve rahatça: "Bu baş hazırdır” diye kafasını yere eğdi. Tam bu sırada Allah, “İslâm" kelimesinden alınmış olan ve teslim olmak anlamına gelen "esleme" ifadesini kullandı:
"Her ikisi de teslim olup..." (Sâffât, 37/103).
Hz. İbrahim (as) ile İsmail'in (as) en büyük ve en muazzam kahramanlıkları, kendilerini Allah'a teslim etmeleri ve verdiği emre razı olmalarıdır. Yani kurban edilme emri verilince baba-oğul ikisi birden hiç bir bahane ileri sürmeden başlarını eğdiler ve emre riza gösterdiler. Bu özellik huzur-i ilâhîde beğenildi ve kabul gördü. Sonra Hz. İbrahim ve İsmail'in (as) Allah'a teslim olma şiarı, dinî bir şiar olmuş, bu yüzden de İbrahim (as) kendisine tâbi olanlar için “Müslüman” adını kullanmıştır.
Arabistan'a din açısından bakarsanız, bu geniş coğrafyada hıristiyanların zayıf çabalarının Araplar üzerinde etkisiz kaldığını görürsünüz. Yahudiliğin de arasıra büyük bir kasırga gibi estiğini fakat küçük kalıntılardan başka geride bir birikim bırakmadığını görürsünüz. Özetle, Arabistan'da putperestlik ve İsmailogullarının saçma inançlarının ırmağı her taraftan coşup gelerek İbrahim dininin ve hanîfliğin tek abidesi olan Kâbe'nin duvarlarına çarpıyor, fakat nüfuz edemeden geri dönüyordu.
Hz. Peygamber'in hayatındaki olayları ve başından geçenleri anlatan rivayetlerin hemen hepsi İslâm kaynaklarında o kadar titizlikle korunmuş, olaylar o kadar ayrıntılı olarak anlatılmıştır ki, bugüne kadar hiç kimsenin hayatı bu genişlikte, bu ayrıntı ve çok yönlülükle kaleme alınamamıştır. Gelecekte de alınması beklenemez. Müslümanların bu övünç ve gurur kaynağına kıyamete kadar hiçbir rakip çıkamayacaktır.
Hadisler ne zaman yazılmaya başlandı?
Sahîh-i Buhârî'nin İlim bâbı’nda Hz. Ebu Hureyre'nin şöyle söylediği nakledilmektedir: "Sahabe içinde hiç kimse benden daha çok hadis ezberlememiştir, Abdullah b. Ömer müstesna. Çünkü o, Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem'in hadislerini her zaman yazıyordu, bense yazmıyordum."
Başka bir rivayette bildirildiğine göre:
"Abdullah b. Ömer, Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem'den işittiklerini daima yazıyordu. Kureyş topluluğu ona kızarak: 'Hz. Peygamber bazen öfkeli oluyor, bazen neşeli oluyor, sen hepsini yazıyorsun!' diye onu yazmaktan menettiler. Abdullah b. Omer de bunun üzerine yazmayı bıraktı ve durumu Hz. Peygamber Efendimize anlattı. Resûlullah mübarek ağzını parmağıyla göstererek-: "Buradan çıkanı yazmaya devam et. Buradan ne çıkarsa Hak ve gerçektir' buyurdu.
Bu inancın nesi var ki Müslüman toplumu kendi içinde çok fazla anlaşmazlıktan muzdarip olsa da İslam'a geçen birçok kişi ona derinden bağlanıyor? İnsanlar neden ait oldukları daha büyük Batı toplumundan son derece farklı ve onunla sürtüşme halindeki bir topluluğa katılmaya devam ediyor?
