Bütün duygularının temelinde bir küskünlük, bir kırgınlık vardı; dönmüş, bütün dünyanın suratına tükürüyordu sanki. Hayatın sillesini yemişti ama, şimdi hayata sırtını çevirmiş, ondan öç alıyordu.
Sevda dolu bir kalple yeniden doğacağım.
Sevdanın hüznü sarar kalbimi,
Sevgi rüzgarı savurur saçlarımı.
Bunalımın karanlığı çöker etrafıma,
Tutunamam hayata içimde bir yara.
Gönlümde sevda çiçekleri solmuş,
Rengarenk yapraklar düşmüş toprağa.
Sevginin izleri kalmış yüreğimde,
Ama tükenmişlik sarar her yanıma.
Gökyüzünde bulutlar ağlar sevda gözyaşı,
Kalbimde fırtınalar kopar görmüyor kimsesi.
Bunalımın girdabında kaybolmuşum,
Umutsuzluğun esaretinde sürükleniyorum.
Sevgiyle yoğrulmuş yılların ardında,
Gizli bir bunalımın pençesindeyim.
Tükenmişlik sendromu sarar beni,
Adeta bir yorgunluk hayata küskünlük.
Sevda, sevgi ve bunalımın içinde kaybolmuşum,
Gönlümde umutsuzluk çiçekleri solmuş.
Tükenmişlik sendromuyla savaşırken,
Kalbimde bir çığlık ruhumda bir yangın.
Belki de sevgiyle dolu yeni bir gün doğacak,
Bunalımın karanlığına veda edeceğim.
Tükenmişlik sendromunu geride bırakıp,
Sevda dolu bir kalple yeniden doğacağım.
• Mâhrez
Bütün duygularının temelinde bir küskünlük, bir kırgınlık vardı; dönmüş, bütün dünyanın suratına tükürüyordu sanki. Hayatın sillesini yemişti ama, şimdi hayata sırtını çevirmiş, ondan öç alıyordu.
Bütün duygularının temelinde bir küskünlük, bir kırgınlık vardı; dönmüş, bütün dünyanın suratına tükürüyordu sanki. Hayatın sillesini yemişti ama, şimdi hayata sırtını çevirmiş, ondan öç alıyordu.
Allah ‘ a kırgınım..
Küsmüştüm bir kere ve bu küçük bir
çocuğun dondurmasını düşürmesi gibi bir küskünlük değildi veya yere düşüp herhangi bir yerinin acımasının verdiği bir küskünlük hiç değildi . Bu hayata karşı veya aklımın bastığı kadarıyla Allah ‘ a küsmekti, tamamıyla isyan etmekti.
Sayfa 29 - İkinci Adam yayınlarıKitabı okudu
Hayata değildi elbet küskünlükleri, ölüme de değildi ; olamazdı, ölü olan onlar değildi ki! Yaşıyorlardı hala.
Ama yine de bir küskünlük tünemişti işte yüzlerine.
Sayfa 50Kitabı okudu
BİR RESİM: DÜŞÜNEN ADAM...
- "Bir oda ve köşeye büzülmüş bir adam... kalın halatlardan örülü balık ağlarını andıran örümcek ağlarıyla yer yer perdelenmiş bir mekân... Dev örümcekler... Yılanlar, çıyanlar... Akrepler... Kocaman fareler... Şeytan yüzlü yarasalar... Minicik bir pencereden içeri sızan ışık hüzmesinden başka gönül çelen bir hayat püskürtüsü yok... Bu kâbus dekoru içinde, adamın yüzünde küskünlük... Şöyle bakarsan kızgınlık... Istırap, ıstırap, ıstırap... Hayata pamuk ipliği gibi bir yerden tutunmuş... Tuhaf, ama gerçek: Azimli ve kararlı... Dekorun aşıladığı ümitsizliğe inat, mahzunlukla yer değiştiren "deli" gözlerle kapıya bakıyor... Mekân kadrosundaki keyfiyetle yer değiştirmeye gelen güzeller güzeli çocuklarının ayak seslerine mi dalmış?.. Galiba... O adam benim!..
Sayfa 25 - 1.Levha, Çerçeve, Bir Resim: Düşünen Adam, İBDA YayınlarıKitabı okudu
