| Bir gece sabaha karşı
En kilitli kapılarım açılacak.
Yalnızlığımdan çıkıp gideceğim
Ne sensiz kalırsam korkusu
Ne kitaplarda altını çizdiklerim…
Ne alkol tutabilecek beni
Ne de ölüm telaşı… |
| Ben de arada sırada kendimi bunalımda hissedebiliyorum. Ama bununla nasıl başa çıktığımı biliyor musun? Ölen binlerce insanı ve bizi bekleyen onca olasılığı düşünüyorum, çok geçmeden kendi mutsuzluğum daha önemsiz görünmeye başlıyor. |
| Seven ile sevilen kılıç ile kın gibidir. Bazen biri diğerini kuşatır, kaplar; bazen de diğeri bu birini zağlayıp süsler. Arada canıyla oynayan ise sevenden gayrısı değildir. |
| Sözünde durmak, sözü hiç unutmamak erdemli insanların tavrıydı ve unutulmayan söz, elbette sahibini devamlı hatırda tutar, ona karşı sevgiyi çoğaltırdı. |
“Ulumuz Şeyh Edebali Hazretleri buyurdular ki oğul, ‘Öfke benliğin yemi, en lezzetli gıdasıdır. Benlik semirdi mi, irade yok olur gider. İradesi zayıflayanın ruhu intihar eder. Posalaşmış bir beden taşımak ne ağır zillet, ötelere kapalı bir ruh taşımak ne büyük ihanet.’”
“Aşk, sevgili kendisine değer vermediği halde bile onun uğruna cevr ü cefa çekmeyi kabullenmektir. Lütfunu gördüğün sevgilinin kıymetiyle cevrini gördüğün sevgilinin kıymeti aynı olmaz. Sen zannedersin ki lütuf gösteren diğerinden üstündür; bilakis aşk işinde cevredene daha değer verilir. Aşk, hak etmektir.”