Hırpalıyoruz kendimizi, birbirimizi milletçe, memleketçe. Birbirimizden “ötekiler” yaratıyoruz. Anlamadan dışlıyor, görmeden kapatıyor, tanımadan etmeden sevmediğimize kanaat getiriyoruz. Ha bire farklılıklarımıza yoğunlaşıyoruz, zerre kadar ortak noktamız yokmuş gibi davranarak.