Ah kaç kez düşlerim elle tutulur şeylermiş gibi dikilmiştir karşıma.
"İnsan ruhunun bütün ömrü, loş ışıktaki kıpırdanmakla geçer. Bilincin yan karanlığında, olduğumuz ya da olduğumuzu varsaydığımız şeye asla uyum sağlayamadan yaşarız. En iyilerimiz bile içinden bir şeylerle övünür, oysa bakış açımızda bile tam ölçemediğimiz bir hata vardır. Bir gösteride verilen arada olup biten bir şeyiz biz; kimi zaman bazı kapıların ardında, belki yalnızca dekorun bir parçası olan nesnelere gözümüzün iliştiği oluyor. Koca dünya, gecenin içinde kaybolan sesler gibi karmakarışık."
"Ne mutlu yaşamlarını kimseye emanet etmeyenlere."
"Sadece acı bizi büyütür, acının göğsünde bekleyen sıkıntı... "
"Çevremizi saran ortam, eşyanın ruhudur. Her şeyin kendine özgü bir dışavurumu vardır ve bu dışavurum ona kendi dışından gelir. Her şey, üç eksenin kesişmesinin bir sonucudur, o şeyi o kesişme yaratır: kararınca madde, bizim onu yorumlama biçimimiz ve içinde bulunduğu ortam"
Kalp düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi.
Okuyorum ve işte özgürüm. Nesnelliğe ulaşmışım. Ben olmaktan, o dağınık varlık olmaktan çıkmışım.
Anlamak için, kendimi yok ettim. Anlamak, sevmeyi unutmaktır.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Asla gerçekleşmiyoruz. Karşı karşıya duran iki uçurumuz biz.
Sayfa 40 - Can YayınlarıKitabı okuyor
…kendini her zaman vatandaşı saydığı yerde sürgün olarak bulmuş bir varlığım. En içten düşüncelerimde bile, ben, ben değilmişim.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Bir rol bile üstlenmişliğim yok: O rolü benim için başkaları oynamış. Oyuncu bile değilmişim: O oyuncunun hareketleriymişim yalnızca.
Sayfa 67Kitabı okuyor
“Duyularımın yoğunluğu,onların farkında olmamın yoğunluğundan her zaman az olmuştur.Acı çektiğimin bilincinde olmam nedeniyle çektiğim acı,bilincinde olduğum acıdan her zaman daha yoğun olmuştur.
Sayfa 98 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor
“Duyduğum özlem gerçek,gerçek bir geçmiş için ağlıyorum,tabutunda vakurla yatan gerçek bir yaşam cesedi izliyorum.”
Sayfa 97 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor