Ebû Cehil bir gün Hz. Ali'yi yolda görür. Ali o günler 10 küsur yaşlarında bir çocuktur; ikisi biraz Efendimiz ile alakalı konuşurlar, en sonunda Ebû Cehil der ki: "Amcanın oğlu (Muhammed) doğru söylüyor, ama ben yine de ona karşı olacağım."
Mü'minler içinde öyle yiğit erkekler vardır ki, Allah'a verdikleri sözlerinde durdular. Onlardan kimi ahdini yerine getirdi (çarpışıp şehit düştü), kimi de sırasını bekliyor. Bunlar sözlerini asla değiştirmemişlerdir.
Çocuğun okul ödevi olan karton evi o kadar kötü yaptım ki, bırakın öğretmeninin "velin yapmış bunu" demesini "bunu insan mı yapmış?" bile diyemez. Şayet mimar yada inşaatla ilgili bir iş yapsaydım heralde ülkeye daha fazla yeşil alan ve toprak kalırdı. Benim o işi yapmamam en çok ülkeme kaybettirdi...