İnsan kadife bir hatıradan başka nedir ki? Geçmiş: üstümüzü her gece onunla örttüğümüz.. uykuların derininde kor
yankılarına düşer gibi olduğumuz ve sonra unuttuğumuz.
Dağın doruğu ile dağın derini arasındaki mesafeden başka nedir
ki insan: derininde kor tutmuş haller, doruğunda sesizlik bilgisi..
Güne ait sesler çoğaldığında hatıranın kendisi de kokusu da
bilgisi de silikleşecek..
Ve, insan
sabahın nemi kadar sessiz olmayı isteyecek.