Bu benim okuduğum ilk Zülfü Livaneli kitabıydı ve kesinlikle son olmayacak. Kitaba başlama sebebim bir solukta bittiğine dair çok fazla yorum okumamdı. Ve evet gerçekten öyle oldu. Kitap iki bölümden oluşuyor: Ahmet'in kısmı ve kardeşi Mehmet'in kısmı. İki bölümde hızlıca akıyor fakat asıl olaylar ikinci kısım olan kardeşimin hikayesinde başlıyor. Dürüst olmak gerekirse kitabın sonunu hiç düşünmemiştim. İşin garip yanı sizi Arzu'nun cinayeti dışında başka bir gerçek derinden sarsıyor. Kitapta bazen hadi artık kardeşini anlatsın dediğim yerler oldu, Ahmet'in günlük yaşamındaki bazı ögelere yer verdiği anlarda. Ama bu sadece sona yaklaştığım heyecandan yerimde duramadığım birkaç bölümde oldu. Kitapta bana değişik duygular yaşatan imgeler de vardı. Su içen minareler, mor tavşanlar. Baştan sona çok etkileyici bir kitaptı. Okuyun, okutturun.
