Nihayetinde hepimiz öleceğiz. Kalabalıklara, cemaatlere, cemiyetlere sığınmanın manası ne? İnsan yalnız doğar, yalnız ölür.
Senin bana yaptıkların korkunçtu, amma benim kendime yaptıklarım daha da korkunçtu.
Çalınır... ardına kadar açılır kapı. Girer içeri sessizce yolcu. Geliyordur... uğramıştır... kalır...
Okur Takip Önerileri
İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor
Kelebeği vur, kavanoza koy, kapağını kapatma.
Öleceğini sansın, içi yansın ama nefes alsın.
Düşünüyorum da, hepimiz şurada oturmuşuz, o değerli varoluşmuzu sürdürmek için yiyip içiyoruz. Oysa, var olmaya devam etmek için hiçbir, ama hiçbir sebep yok.
Önce bir az ağladılar, ama alıştılar şimdi.
Aşağılık insanoğlu her şeye alışır!
Şair 'aşk' diyor; sen ona 'dünya' diyeceksin, 'yaşam' diyeceksin.
Bir toplumun en büyük yerleşimden küçük yerleşimine kadar her yerinde kitaplıklar varsa, halk kitap okuyorsa, o toplum her işine yetip artacak parayı bulabilir.
Eskiden cahillik fazlaydı, şimdi daha fazla.
İnsanın bütün ölümleriyle ölsem de
En uzak zamanlara kadar,
Mutluluk kadehimi diktim tepeme.
Acıyı bir süreliğine uyuşturmak, sonunda onu hissettiğinde daha da büyük acı çekmene yol açar.
Hayatlarıyla yanlış olanların ölümleriyle doğru olmalarına imkan var mıdır?
Sonrası malum.
Herkes ektiğini biçecek.
Kim ne yaptıysa önüne çıkacak.
Ama eninde ama sonunda.
Hayat ne yavan, ne çekilmez bir ağırlık; sonra ne kadar ne kadar uzun!
