Özlemek duvarları en yüksek, kaçılması en zor hapishaneydi.
Sayfa 50Kitabı okudu
Ses kayboluyor, görüntü silikleşiyor, beden yaşlanıyor ama acı hiçbir şekilde kaybolmuyor.
Sayfa 51Kitabı okudu
Sevmek, paylaşmak, güvenmek, sığınmak, inanmak, bağlanmak… Her şey gülümseyişine sığıyordu. Koskoca dünyada bana sığınmış, bana inanmıştı. Yaşamın en ağır anlamlarından biriydi bu.
Sayfa 40Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çünkü bazı anlar öyle yavaş akar ki bir süre sonra durur ve sizi içine hapseder.
Sayfa 33Kitabı okudu
Beklememeyi öğretiyorum çünkü kendime. Kurmamayı, hayatın işine karışmamayı bazen. Yarının kestirilemez hallerine önceden isim takıp da koşullamamayı kendime.
Sayfa 83 - İletişimKitabı okudu
