Yalnız değilim. Dünya bana ait; benim için ve benimle var.
Sayfa 55
“Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum”
Okur Takip Önerileri
“Bir türlü uyku tutmuyordu. Günlerdir uykusuz, günlerdir yorgundu ama gene de uyku tutmuyordu. Bunca felaketlerin altında bunalmış gibiydi. Boğulacak gibi oluyordu bazı bazı. Yüreği ateş aleve kesmişti. Kendisini bir düşünceye kaptırıyor, bir daha kurtaramıyordu. Neden olursa olsun, bazen kendisinden, insanlardan, arladaşlarından her şeyden ürküyordu. Ama içinden geçen hiçbir şeyi, hiç kimseye belli etmiyordu.”
Sayfa 253
Yoksul insanlardır bunlar. Yoksullar da sokakta ya da köylerde görülür. Oysa bir evin içinde gösterilen yoksullar insana güvenlik duygusu verir. Bu resimdeki yoksullar sattıkları şeyleri sunarken gülümsüyorlar. <Dişleri görünecek biçimde gülümsüyorlar; resimlerde zenginler hiç böyle gülümsemez>
