“kötü niyet nadirdir.Çoğu insan,kötü niyetli olamayacak kadar kendisiyle meşguldür.” ”Farklı iç çekişler.Çok az adam kadınları kaçırıldığı için iç çekmiştir,çoğu ise kimse onları kaçırmak istemediği içindir.”
“Anneden gelen.Herkes annesinden gördüğü bir kadın imajını taşır,bu da kadınları yücelteceğini mi,küçümseyeceğini mi,yoksa genel olarak onlara ilgisiz mi yaklaşacağını belirler.”
Stefan Zweig’in başyapıtı sayılan Satranç,dünya edebiyatının klasikleri arasındadır.Aynı zamanda yazarın tamamlanmış son eseridir.Stefan Zweig yazdığı kitaplarda bildiğimiz üzere çok iyi bir şekilde karakterlerin psikolojik yansımaları bu kitapta da başarılı şekilde yansıtılmıştır.Romanda karakterlerin kişilik ve psikolojik analizlerini bir oyun üzerindeki davranışlarından ortaya çıkarmamızı da mümkün kılıyor.2.dünya savaşının esirlerine de dikkat çekiyor romanda.
Kısa bir özet yapmak gerekirse;
2. Dünya savaşı sırasında Nazi kampında aylarca esir düşen ve Gestapo tarafından aylarca sorguya çekilen avukat Dr.B. bir askerin paltosunda bulununan dünyanın en iyi satranç ustalarının oyunlarının yazılı olduğu kitabı çalarak esir kaldığı odasına götürerek aylar boyu bu kitaptaki bütün oyunları ezberlemiştir.Dr.B.’nin artık gecesi gündüzü satranç olmuştur.Nazi kampındaki esir günleri günleri sona erdikten sonra Arjantin’nin başkenti Buenos Aires’e gitmek üzere bindiği gemide dönemin dünya satranç şampiyonu Mirko Czentovic ile karşılaşır ve artık düello kaçınılmazdır.
SatrançStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020239,2bin okunma
Hikaye türünün usta kalemi Anton Çehov’un bu hikayesi beni etkiledi diyebilirim.Rusya’nın fakir bir kasabasında geçen bu hikayede kahramanlarımız akıl hastanesinde yatan ve iyi bir eğitim almış İvan Dmitriç ile doktor Andrey Yefimiç.Bu iki karakterin arasında ki felsefe çatışmalar kitaba çok iyi yansıtılmış.Duygu ve hayallere yer veren,olayları ve durumları okurların hayal gücüne bırakan bu tarzın ilk temsilcisi yazar Anton Çehov olduğu için “ Çehov Tarzı Hikaye” de denir.
Kitabın kısa bir özetini yaparsak;
İvan Dmitriç hayatındaki haksızlıklara, adaletsizliklere karşı çıkan biri ve Andrey Yemifiç ise aslında iyi bir insan olan fakat düzene karşı çıkmayan adaletsizliklere karışmayan bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın düşüncesinde olan birisidir.Bu iki karakter birbiri ile felsefik çatışmaları kafanızı kurcalayacak şekilde etkili bir üslupla aktarılmıştır.Sonunda Andrey Yemifiç’te bu kötü koşullardaki akıl hastanesine düşmüştür artık doktor değil akıl hastasıdır.Kitap aynı zamanda dönemin Rus toplumu ve bürokrasisine de önemli eleştiri niteliğindedir.
Hikayenin sonlarına doğru ben de düşündüm acaba akıl hastanelerindekiler mi deli,akıllı gibi gözüken bizler mi?
Altıncı KoğuşAnton Çehov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202270,8bin okunma
Kolombiyalı yazar Gabriel Garcia Marquez’in 1981 yılında okurlarına sunulan romanda işlenecek cinayetten herkesin haberdar olduğu ancak engel olmak için toplumun ayırt etmeksizin hiçbir kesiminden engellemek uğruna bir şey yapmadığının öyküsünü gözler önüne seriyor.Normal alışık olduğumuz bir tarzdaki gibi bir olay örgüsü yok sonda söyleyeceğini
