kendisinden daha dün ayrılmış gibi taze bir hasret duydum. kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. yalnızca kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor.
hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık adeta bütün insanlara dağılmıştı;çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi. sonra aradan seneler geçtiği halde, nasıl hala ona bağlı olduğumu gördükçe, ruhumda daha büyük bir infial duyuyordum. o beni çoktan unutmuş olacaktı.
Sayfa 145Kitabı okudu
seni seviyorum... deli gibi değil, gayet aklı başında olarak olarak seviyorum
Sayfa 132Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
bu akşam anladım ki, bir insan başka bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.
Sayfa 124Kitabı okudu