Jülide
@julijuli
624 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
…
Sabahları daha erken kalkıyor. Sanki güne… evet, güne artık sadece katlanılacak bir şey olarak bakmıyor gibi.
Sayfa 292Kitabı okuyor
…
Son cümleden sonra ne olacaktı? Son cümleden hep korkmuştu, kaçınılmaz olarak son cümlenin geleceği düşüncesi, bir kitabın ortasından itibaren hep kıvrandırırdı onu.
Sayfa 277Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
… Zaman duruyordu, yo hayır, durmuyordu da onu kendisiyle birlikte sürüklemiyor, bir geleceğe doğru taşımıyordu, yanı başından ilgisizce, kendisine değmeden akıp gidiyordu.
…
Sayfa 276Kitabı okuyor
Ana babaların arzularının ve korkularının şekilleri, yakıcı bir kalemle, güçsüz ve başlarına ne geldiğini hiç bilmeyen küçüklerin ruhlarına kazınır. Ruhlara dağlanmış o metni bulmak ve ne yazıldığını sökmek için bir ömür harcarız, onu anladığımızda da asla emin olamayız.
Sayfa 254Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
184 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Bu şehir yüzyıllardır erkektir ve kadınları sevmeyi bilmez.
İşte bu yüzden, bu şehirde ben her gün kendimi defalarca öldürürüm.
…
Sayfa 184 - KENDİMİ NEDEN BU ŞEHİRDE ÖLDÜRDÜMKitabı okudu
…
Çok eskiden sevdiği ölü birini özledi.
Sayfa 130 - VEDA TÖRENİKitabı okudu
Geceleri ben ağır, çok ağır bir taşın altında uyurum.
Gündüzleri hafif, çok hafif bir yaprağın ucunda yaşarım.
Gece beni taş ezer.
Gündüz rüzgar devirir.
Kanadıkça kanarım.
Hayallerimi o yüzden kanla yazarım.
CENA CARİCATA. GÜLÜNÇ SAHNE. Dünya, hayallerimizin önemli ve üzücü, gülünç ve önemsiz dramasını sahneye koymamızı bekleyen bir sahne. Bu fikir ne kadar dokunaklı ve şirin! Ve ne kadar kaçınılmaz!
Sayfa 221Kitabı okuyor
Aşk için bu gece rüyaya yat, dedi falcı.
O gece hiç uyumadım.
Sayfa 17 - ANNEMİN O HARİKULADE SAÇLARIKitabı okudu
Bir kitap okudu
35 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
1 saatte okudu
…
Hâtıra bırakma sakın, bir tüyün bile kalmasın!
Dağıtma yalnızlığımı! Bırak beni, git kapımdan!
…
“Aptal,” dedim, “dön hayata; Tanrın sana acımış da
Meleklerini yollamış kurtul diye o anıdan;
İç bu iksiri de unut, kurtul artık o anıdan.”
Dedi Kuzgun: “Hiçbir zaman.”
… ama korkmuyorsun gelmekten, kocamış kuzgun, gecelerin kıyısından; söyle, nasıl çağırırlar seni ölüm kıyısından?
İzleyicinin (kendi bilinçsiz etkinliğinin sonucu olan) seyredilen nesneye yabancılaşması şöyle ifade edilir: İzleyici ne kadar çok seyrederse o kadar az yaşar; kendisini egemen ihtiyaç imajlarında bulmayı ne kadar kabul ederse kendi varoluşunu ve kendi arzularını o kadar az anlar.