Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Güllü Türk

Bazen bir şey içinde kendimizi unutmayı başarırız; ama dünya içinde kendimizi nasıl unutabiliriz?
Sayfa 31
Reklam
“Neye baktığın değil , ne gördüğün önemlidir .”
İnsan, aktarılamayan kelamın sonsuz vecdi içinde yalnızca kendini dinlemeliydi; kendi sessizlikleri için kelimeler ve sadece kendine ait pişmanlıklar için işitilebilen akortlar uydurmalıydı. Ama evrenin gevezesidir o, ötekiler adına konuşur, benliği çoğul biçimi sever.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“Bir düşü gerçekleştirme olasılığı yaşamı ilginçleştiriyor.”
"... ve bütün dünyayı kucaklayamayacak kadar küçük biri olduğum için, sahip olduğum az bir şeyi her zaman korumaya çalışacağım."
Reklam
"Her zaman şimdide yaşamayı başarabilirsen mutlu bir insan olursun".
Değeri bilinmeyen her lütuf felakete donüşüyor.
İnsan sevince nesneler daha çok anlam kazanıyor.
"Bazen sahip olmadığım hayatın yasını tuttuğumu düşünüyorum."
“Hepimizinki günübirlik hayatlar; hatırlayanın, hatırlanandan farkı yok. Hepsi geçici. Hem anılar hem de onların nesnesi. Her şeyi unutmuş olacağın günler kapıda, her şeyin seni unutacağı günler yakın. Bil ki çok geçmeden hiç kimse ve hiçbir yerde olacaksın.”
Reklam
" Biriktirir biriktirir dururdum içimde. Sanki bir gün biri gelip tamamlayacakmış gibi..."
"Nasıl yaşadığının farkına varırsan, ne şekilde ölmekte olduğunu da anlarsın."
"Hayatın en acımasız taraflarından biri de en çok unutmak istediklerimizi bir gün mutlaka anlatmak zorunda kalmamız. Unutmak diye bir şey yok."
Gitmek derdine bir kez düşen için artık kalmak da yaradır..
Herkes şaşırmıştı. Fakat ne çıkar? Ben rahattım. Sakindim, hafiftim. Madem ki herkesin ayrı bir hakikati vardı. Ve herkes zemin ve zamana göre onu yavaş yavaş yeniden yaratıyordu; ne diye ben kendimi yoracaktım?
247 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.