J.J. Rousseseau...
İnsanlar, onu fikirleri yüzünden hor gördü, kenara itti, sindirdi, korkuttu, kimsesiz bıraktı, nihayetinde de yalnızlığa mahkûm etti.. Çoğumuz böylesi bir kimsesizliğe, yalnızlığa delirirdi belki ama o, "yalnız gezen düş kurmaz ama düşünür." diyerek düşünce üzerine düşünce üretti, notlar aldı, yazdı, çizdi, ürettiklerini hepimizin eline kadar ulaştırdığına göre hikâyenin kazananı da yine kendisi oldu...
Ömrünün sonuna doğru toplumun baskılarına daha fazla dayanamadı, insanlığa dair en ufak bir umudu kalmadı ve insanlardan kaçtı, doğaya sığındı, yepyeni bir hayata, kitaplara, yazdıklarına ve botaniğe sığındı..
Yaşamak için her ne durumda, ne koşulda olursa olsun sığınacak bir şeyler mutlaka buldu, yeni yeni şeyler üretti, keşfetti ve yeniden hayat buldu.. Bunların hepsini yalnız başına yaptı, dosttan, bir yakından, bir tanıdıktan, insanlardan uzak yaptı bunu...
Yer yer gezindiği yerleri, keşiflerini, düşlerini, düşüncelerini; yer yer içini döktü, itiraflarını sundu bize bu kitapla...
Dili her ne kadar akıcı ve sade olsa da yoğun felsefik düşünceler barındırdığı için oldukça ağır... Yer yer durup başa sarıp tekrar tekrar okuduğum, üzerinde epey düşündüğüm yerler oldu..
Herkesin kendinden bir parça bulacağına inandığım bu kitap okunmalı mutlaka...
Keyifli okumalar:)
