İyi hissetmek için sürekli kurduğum sihirli cümle; hayatımın sadece birkaç gününde var olan insanlar, hayatımda olmadıkları anları yoklukları ile bozamazlar.
Ve zaman sonra bir aşk daha şiir kitabının o tozlu sayfalarında eskimeye yüz tutmuştu. Üstelik şimdi ne Özdemir Asaf yeniden yazabilirdi ne Cemal Süreya.
Sadece bir merhaba deyip gidicektim.
Bekleyişler pas tutuyor yüreğimiz daldıkça.
Kapının arkasındakilere kuruyoruz hayallerimizi.
Kalp atışlarının dahi kapıda beklemekle alakası çoktur.
Meçhule olan hislerimiz maluma olan hislerimizden bilhassa daha çoktur.
Çünkü hayaldir insanı uzun yaşatan.
Sonra kifayetsiz bir sözün hamallığı kalır üzerimizde de
Kâfi olanı bir lahza taşımayız...