Hakan bey bitmeyen kitap yazmış sanırım, oku oku bitmiyordu. Şuan tereddütlüyüm hâlâ, acaba bitti mi diye kontrol ettim bir kaç defa, evet bitmiş. :))
Kitap bize iki kişinin hem ruhsal, hem de yaşamı karanlık, anormalliğini anlatır. Bu kişiler elbette Kinyas ve Kayra. Daha ilk okuduğunuzda ağır bir melankolik, soğuk ve karanlık sizi sarıyor. Kitap başında böyle olabilir diyerek devam edersiniz okumaya ancak bu ağır hava hiç bozulmuyor ve hatta kötüye gidiyor.
Uyuşturucu, alkol, adam öldürme, sürekli kadınlarla yatma vs. Her şey var. E tabi bunlar olunca kitap ister istemez insanı sıkmaya başlıyor.
Kitabı okurken odaklanacağınız tek nokta şu: "Bu karanlık, aydınlığa çıkacak mı?"
Alıntılarıyla her ne kadar cazip gelse de yer yer sizi sıkmaya başlar.
İtiraf etmeliyim ki ben bu kitabı sadece alıntılar için okudum. :)
Daha önce yazarın "Piç" adlı kitabını yarım bırakmıştım çünkü bana göre hiç değildi. Gerçi bunu adından anlamalıydım ama anlamlıdır belki diye düşünüp okusam da kitap adının hakkını vermişti. Hakan Günday tarzı herkese hitap etmiyor.
Bu kitabı iyidi. Ders çıkarılabilir, sonunda verdiği olumlu mesaj ise güzeldi.
Eğer okumayı düşüyorsanız önce kitabın 30-50 sayfasını okuyun ona göre karar verin bence.
Kimileri sevecek, kimileri ise hiç sevmeyecek bu kitabı, ortası yok. Ona göre karar verin. ;)
Keyifli okumalar dilerim.
