"Bilemezlerdi benim geleceğimi.Onlar bir çocuk istediler ama ben geldim!Dünyaya en az değeri veren insan.Onlar normal bir çocuk istediler,eğitim görüp,meslek sahibi olacak,gururlanacakları.Ama ben geldim.Bilemezlerdi bir canavarı büyüttüklerini.Onların suçu değil.Ve benim onlara acı çektirmem vicdanen yasal değil.İşte bu yüzden sadece onları düşündüm.Başka kimseyi değil.Ölmelerini aezuladım.Benim dönüştüğüm adamı görüp üzülmemeleri için.Ailemin evindeki yatak uyuyabildiğim nadir yerlerden biriydi.Ama ben kan kustum oraya.Bilemezlerdi.Annem bilemezdi dünyanın sonunu doğurduğunu."
Kalemiyle ilk defa bu kitapla tanıştığım Hakan Günday'ın üslubunun çok etkileyici olduğunu.fakat çoğu kişi gibi kitabın başları beni içine almadı zorla devam ettiğim söylenebilir fakat daha sonradan kitap öyle bir hal aldıki hiç bitmesin istedim.Bir tarafta Kinyas... bir tarafta Kayra... hangi tarafa dönsem acı,nefret,pişmanlık,ölüm,dostluk,yaşanmışlıklar,ve yaşanamayan şeyler...
"Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım.Her yere aitmiş gibi davranırlar."
Hakan Günday'ın ilk romanı olma özelliğini de taşıyor. Önyargıyla yaklaşmadan, pes etmeden ve bitireceğim diyerek okuyacağınız bir kitap.
