‘’İnsanın sürekli yanında taşıdığı bir yüktü bu, göğsünün üst taraflarında, hani yutkunmaya çalışırken bazen bir yumrunun gelip oturduğu noktada, son nefesine kadar taşıyacağı bir yüktü. Alışmak diye bir şey söz konusu değildi ama belki günün birinde göğsünün üstünde o yükle yaşamayı öğrenebilirdi.’’
Öncelikle Hikmet Hükümenoğlu’nu okumadıysanız hemen okumanızı ve kalemiyle tanışmanızı istiyorum.
İstanbul.. Kuşların toplu halde öldüğü, kasvetli gri bir havaya sahip olan ve tehlikeli, zehirli yağmurların yağdığı, kaosun ve kalabalığın eksik olmadığı, insanı karamsarlığa sürükleyen farklı bir istanbul..
Bu şehirde yaşayan içine kapanık, yalnız, çok iyi bir mesleğe sahip olmasına rağmen fırıncıda çalışan, gizli güçlere, dokunduğu her eşyanın geçmişini ve yaşananları gören Giray..
Olaylar Giray’ın eski eşi başkomiser Defne’nin kaçırılan bir çocuk için başka çaresi kalmadığından Giray’dan yardım istemesiyle başlıyor. Her ne kadar Giray istemesede bu vakaların içinde buluyor kendini. Merhameti ve vicdanı yakasını bırakmıyor.
Mistik öğeler, distopya, metaforlar, polisiye…
Her sayfasını heyecanla, merakla nefes bile almadan okuyacağınıza ben kefilim.
