Küçük Adamın Romanı serisinin birinci ve ikinci kitabından oluşan ve Orhan Kemal'in otobiyografik eseri olan bu zarif roman adana'daki çocukluğunu, babasının siyasi hayatı sebebiyle Beyrut'a zorunlu gitmelerini ve orada yaşadıkları zorlukları,yaşadıkları yokluğu,çaresizliği,umutsuzluğu anlatıyor.Roman bizlere hayatın zorluklarını ve yaşam mücadelesini çok güzel bir üslup ve lisanla anlatıyor.Bunlardan sonra memlekete dönüşünü,bir iş arayışını ve çaresizliği bizlere aktarıyor.Bunca olay ve sorunlar içerisinde duruşuyla bizlere örnek oluyor..
Hayatın bazen ne kadar zor olabileceğini,kendimize ve insanlara karşı tavırlamızı,duygusal düşünce yapılarımızı bizlere gösteriyor.Benim bu kitaptan çıkarmış olduğum düşünceler ise: elimizdekilerin kıymetini bilmeli,şükretmeliyiz.Bazen uzak sandıklarımız,olmaz dediklerimiz aslında kendimize olan inancımız ve çabamızla gerçekleşebilir.. Yeter ki insan kendisine inansın ve çabalsın.Hayat öyle bir şey ki neler neler yaşanıyor, ne büyük engeller ve zorluklar var.. Önemli olan ise bunlara göğüs germek ve pes etmemek..
Hayata karşı hep gülebilmek.
Orhan Kemal eserlerine başlarken önce ustayı tanımak,anlamak için listenin en başında olması gereken bir eserdir bu.
