Hani bir söz vardır ya, ''gülermisin ağlarmısın '' diye. İşte o söz sanki tam da bu kitap için söylenmiş gibi.
Kitapta iki öykü var. Birincisi kitaba adını veren ''Başkasının Karısı'', diğeri nispeten daha kısa olan ''Namuslu Hırsız''.
Başkasının Karısı isimli öyküde Dostoyevski, karısının kendisini aldattığını düşünen bir kocanın gariplikler içindeki ruh halini ve başına gelen traji-komik olayları bize anlatmaktadır. Bu öyküde, sık ve tekrarlanan diyaloglar biraz sıkıcı olsa da , olayların gelişmesindeki nükteli durumlar, yinede keyifle okunmasını sağlıyor.
Diğer öyküde ise isminden de anlaşılacağı gibi, namuslu bir hırsızın hikayesi anlatılıyor. Hırsızın namuslusu olur mu diye sormayın. Çünkü bu sorunun aynısını öyküde yazar da sormuş ve cevabını almış.
Kitabı kısaca tanımlamak gerekirse, ''Dostoyevski'den farklı bir kitap'' diye tanımlamak yanlış bir terim olmaz. . İncelememin başında da yazdığım gibi gülermisin-ağlarmısın çelişkisiyle okunan bu kitabın, özellikle yazarın ilk deneyimlerini merak edenler için uygun bir kitap olduğu düşüncesindeyim.
