Bel-Ami
Guy de MaupassantEn Eski Bel-Ami Sözleri ve Alıntıları
En Eski Bel-Ami sözleri ve alıntılarını, en eski Bel-Ami kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
-Əslində, oğlum, mən həmişə bu əhvali-ruhiyyədə oluram. Bir az səbir edin, bir neçə ildən sonra eyni şeyi siz də təkrar edəcəksiniz. Həyat deyilən şey dağa bənzəyir. Gözümüzü dağın zirvəsinə zilləyib yuxarı qalxdıqca özümüzü xoşbəxt hesab edirik. Elə ki gəlib zirvəyə çatırıq, baxıb görürük ki, daha qalxmağa bir yer yoxdur. İndi aşağı enməl lazımdır- aşağıda isə bizi ölüm gözləyir. Yuxarı ağır-ağır qalxırıq, aşağı isə sürətlə düşürük. Sizin yaşınızda hamı özünü xoşbəxt sanır, hamı şənlənir, hamı sevinir, hamı elə hesab edir ki, əsl xoşbəxtlik hələ qabaqdadır. Ürəyimiz bitib- tükənməz arzularla, ümidlərlə dolu olur, halbuki onların çoxu heç vaxt reallaşmır. Mən yaşda olan adam isə artıq ölümdən başqa heç nə gözləmir.
Sayfa 169Kitabı okudu
“ Sevgili dostum, benim için aşık bir erkek canlı nüfusundan dışlanır. Budalalaşır, yalnızca budalalaşmakla kalmaz, tehlikeli bir hale de gelir. Beni aşkla seven ya da öyle olduğunu iddia eden insanlarla her türlü ilişkimi keserim çünkü öncelikle canımı sıkarlar, ikincisi de tıpkı kriz geçirebilecek kuduz köpek misali bende güven uyandırmazlar. Dolayısıyla hastalıkları geçene kadar onları manevi karantinaya alırım. Bunu hiç unutmayın. Çok iyi biliyorum ki aşk sizin için bir tür heves sadece, oysaki benim için tersine, insanların mezhebine dahil olmayan bir tür… bir tür… ruhsal birleşme. Siz aşk sözünü kelimenin gerçek anlamıyla anlıyorsunuz, ben ise ruhsal anlamda. “
“ Soyluluk enkazları daima sonradan görme burjuvalar tarafından korunur. “
“ Körler krallığında, tek gözlü adam kral olur. Tüm bu insanlar eğer fark ediyorsanız sıradan tipler çünkü akılları iki duvar arasına sıkışmış -para ve siyaset. “
İnsan doğuyor, büyüyor, mutlu oluyor, bekliyor ve ölüyordu. Elveda erkek ya da kadın, bir daha asla yeryüzüne gelmeyeceksin! Oysa her insan sonsuzluğa duyduğu hummalı ve gerçekleştirilemez arzuyu içinde barındırıyordu, her insan evrende başlı başına bir tür evrendi ve yine her insan yeni tohumların gübresinde çok geçmeden tamamen yok olup gidiyordu. Bitkiler, hayvanlar, insanlar, yıldızlar, dünyalar her şey can buluyor, sonra dönüşmek üzere ölüyordu. Böcek, insan ya da gezegen olsun hiçbir varlık asla geri dönmüyordu.
Hayat bir yokuş. Tırmandığı sürece doruğa bakan insan kendisini mutlu hissediyor; ama en son tepeye vardığında aniden inişin ve ölüm demek olan farkına varıyor. Tırmanış ağır ağır, ama iniş hızlı oluyor.
Sayfa 135Kitabı okudu