Sene 2015. O vakitler part-time bir işte çalışıyordum, işten çıktığım an yakında bulunan sahafa koşuyordum hemen. Bir yıl boyunca her günüm o kitapçıda geçti diyebilirim, çok güzel kitaplar alıp okumuştum, oranın sahibi abilerle ve oraya gelenlerle güzel bir muhabbet olmuştu aramızda. O zaman daha genciz tabi filmlerden, kitaplardan söz ediyorduk devamlı, o ara çok film izler her seferinde de heyecanla anlatırdım, bu sebepten kitapçı abiler bana hâlâ bugün bile sinemacı diye sesleniyorlar, her ne kadar öyle olmadığımı düşünsem de hoşuma gitmişti bu durum.
Yine o sahafa gittiğim bir gün kitapçı abi bana Bir Deli Ağaç kitabını gösterdi. Bu kitabı oraya gelenlerden Mehmet öğretmen diye biri bırakmış, bıraktığında da ‘okumayı seven, değerini bilecek birine verirsiniz’ demiş, o abiler de sağolsun beni layık görmüşler o kitaba. Hiç tanımadığım birinden hiç tanımadığı bana gelen bir kitap bu, baskısı da çok eski kapakları da yıprandı ama kokusu, sayfa renkleri öyle güzel ki, o yüzden anısı hep tazedir bende.
Aradan uzun zaman geçtiği için çok hatırlamıyorum içindeki olayları ama insanı alıp götüren, düşündüren, ruha dokunan öyküler okudum. Kitabın içinde beş tane öykü var. Özellikle kitaba ismini veren öykü diğerlerinden daha çok hisliydi.
