Bonzai
Alejandro Zambra’nın okuduğum 2. kitabı. (İlki #evedönmeninyolları idi) 2 kitapta da ilgimi çeken şey ;olayın en başında yazarın spoiler vermesi. Okuyucu psikolojisi çoğu zaman olay giriş-gelişme-sonuç şeklinde ilerlesin istiyor. “Sonunda ne olacak acaba?” diye bir merak duygusuyla kitabı okuyor. Karmaşık zaman sarmallarını da okumak keyifli elbette ama genelde filmin başında biri “katil Mahmut!” diyince keyifler kaçar ya, işte ondan!😆 Mesela aşk hikayesi nereye gidecek diye okurken karakter zaten ölecek diyor. Ben hemen “haydaaaa” diye gözlerimi bovling topu gibi deviredurayım aslında böyle olmasının da güzel tarafları yok değil. Bu sefer olay nereye varacak telaşesinden sıyrılıp kitabın ve karakterin duygusuna daha çok odaklandığımı hissettim. Bazen olayın gerçekleşmesindense nasıl gerçekleştiğidir ya, işte o şekil. Alejandro Zambra’yı bu tarzından ötürü sevdim, başka kitapları da okunur diyorum. 🍀🌲🌴
“Sonunda kız ölür ve oğlan yalnız kalır; gerçi oğlan kızın, Emilia’nın ölümünden birkaç yıl önce yalnız kalmıştı. Kızın adı Emilia ya da Emilia’ydı diyelim, oğlanın adıysa Julio, Julio’ydu. Julio ve Emilia. Sonunda Emilia ölüyor, Julio ise ölmüyor. Gerisi edebiyat”
Uzun değil ama yeteri kadar zaman içinde, kolay kolay ifade edilemeyen tutkularını ve emellerini, orantısız hislerini, kısa ve abartılı hayatlarını birbirlerine açtılar.
Kurgunun güzelliğine bakarmısınız:
"Julio ve Emilia. Sonunda Emilia ölüyor, Julio ise ölmüyor. Gerisi edebiyat:"
Böyle başlıyor Bonzai. Gerisi gerçekten edebiyat. Okuyucusuyla söyleşen, ona alan açan, sade ve ekonomik anlatımı olan bir kitap.
20. Yy Avrupa edebiyatına ara verip Latin Amerikaya minicik bir seyahat etmek istedim. İstikamet Şili’ydi. Sanırım Şili edebiyatından okuduğum ilk eserdi. Haliyle
Alejandro Zambra’ın da okuduğum ilk eseri. Eylül Görmüş’ün önerisini dikkate alarak Zambra’yı okumaya
Bonzai’den başladım.
Kapaktaki kitaba dair verilen bilgiler çok açık ve net,üzerine ekleyebileceğim çok bir şey yok. Bu yazımda sadece duygularıma yer vermek istiyorum.
Kitaptaki çiftin ilişkisi çok cici. Her akşam birbirlerine bir edebi eserden bir kesit okuyorlar. Ateşli olmanın yanısıra edebi bir birliktelik. Büyük edebiyat yapıtlarına, roman karakterlerine yer yer atıflar var ve bunları okumak insanın içini kıpır kıpır ediyor. Roman kahramanının seninde bildiğin bir eser üzerine yorum yapması insanı heyecanlandırıyor. Fakat genel olarak kitabın ben de çok da derin hisler uyandırdığını söyleyemem. Latin Amerika ülkelerindeki atmosferin, bilhassa politik karmaşalar ve bunun toplumdaki yansıması bakımından genel olarak bize benzediğine dair yorumlara rastlıyorum. Örneğin Marquez romanları açısından bu görüşe ben de katılıyorum. Bu esere başlarken Şili’deki atmosferi solumak, toplumsal yaşama göz atmak gibi bir beklentiye girmiştim. Bu yönüyle eser beklentilerimi karşılamadı. Zambra’yı tanımak için iyi bir başlangıç olup olmadığına diğer eselerini okuduktan sonra karar vereceğim. Şimdilik bir merhaba demenin sevinci ile yetinmek istiyorum.
BonzaiAlejandro Zambra · Notos Kitap · 2020644 okunma
Julio ciddi ilişkilerden kaçınırdı, kadınlardan değil, ciddiyetten kaçardı. Çünkü ciddiyetin en az kadınlar kadar hatta kadınlardan daha da tehlikeli olduğunu biliyordu.
Emilia otuzundan sonra doğum günü kutlamadı, bunun sebebi yaşını azaltmaya çalışması değildi, otuz yaşını kutladıktan birkaç gün sonra ölmeseydi, böylece bir daha doğum günü kutlamadı, çünkü o günden sonra bir ölü olmaya başladı.