Bu incelemeyi sadece Cem Sultan romanı adına değil, Demet Hanım'ın tüm kitapları için yapmak istiyorum. Demet Hanım'ın kitap incelemelerine bakarsanız; ya çok seveni vardır yada onu yerden yere vuran. 1 veya 0 denilebilir onun kitapları için. Demet Hanım'ın kitaplarını okuyarak Osmanlı Tarihi'nin en karmaşık olaylarını bile sırayla, dönemiyle hem de hiç ezber yapmadan aklınızda tutabilirsiniz. Bu harika bir özellik.
Yazar zaten tarihine saygılı ki üstüne basa basa her yerde kurgu diye vurgusunu yapıyor. Ancak kitaplarını okuyanlar örneğin Nur Banu'yu(Cariyenin Gelini) diyebiliyor ki çok şehvet dolu yazılmış oysa yazar o dönemin tarihçilerinin de kabul ettiği gibi III. Selim'i alışkanlıklarını dikkate alarak yazmış. Aslında yazar dönemin padişahın özellikleri ve en ses getiren, en kurguya müsait ve araştırdığım kadarıyla da mutlaka bir tezde bir kitapta geçen tarihi gerçekleri seçerek ilerliyor. NAKŞİDİL i okursanız devrimci kadını, CEM Sultan'ı okurken bağımsız dik başlı ruhu, HÜRREM' de aşkı, SAFİYE' de Venedik inadını, PARGALI' da hırs, MİHRİMAH Sultan da çocuksu bir baba kız sevgisi üzerinden bir ruh hali sizi sarmalıyor. Hiç biri birbirine benzemeyen ruhlar, Yüce Osmanlı Devleti saray hayatını, hep bildiğimiz kazanan, sert, dünyayı yerinden oynatan güçlü padişah, devlet adamı yönünden değil de, bir de o dönemi yaşayan kadınların, paşaların, şehzadelerin gözünden anlatıyor. Bence önyargınızı kırıp, birkaç kitabını okuyarak şans vermelisiniz... Netice de ne kadar sert ve yenilmez olsa da Sultan Süleyman'da hareminde bir insandı, kızı Mihrimah için bir babaydı.
