Hakan Günday'dan ödüllü bir kitap.. Ödülü her kelimesiyle hak eden, sarsıcı..
Fazlasıyla etkilendiğimi söylemeliyim. Babası insan kaçakçısı olan Gaza'nın öyküsü. Babasının adı Ahad. Kitabın ismi Daha'nın tersi. Henüz 9 yaşında babasıyla kaçakçılık yaparken yaşadığı kurgu yer olan Kandalı'da kendine muazzam bir sosyal deney ortamı hazırlayacak kadar zeki. Bu deneyin sonunda babası ve kaçaklarla yola çıktıklarında başlarına gelen kaza sonunun başlangıcı olur. Babası ve herkes ölür, 13 gün sonra bulunduğunda o artık yaşayan bir ölüdür. Önce sahip çıkılır, zekasıyla eğitimine devam eder ama sonrasında birden delirir. Akıl hastanesi deneyiminden de aklı sayesinde özgür kalır. Evine döner ve babasının kaçakçılıktan kazandığı tüm parayı annesinin mezarında bulmasıyla, akıl hastanesinde alıştığı uyuşturucunun etkisiyle kendine izole bir hayat kurar. Yapayalnızdır, kendi tercihidir. Kimselere dokunamaz, konuşamaz. İyileşmek için elinden geleni yapar, yollara düşer, insan içine karışmanın, ayağa kalkmanın yollarını arar ve kaderi onu sonunda öyle bir yere getirir ki, kendini affettirmesi artık kaçınılmaz olur; zamanında kötülük yaptığını düşündüğü tüm o kaçaklara, Cuma'ya, Rastin'e.. Ayağa kalkar evet, iyileşir evet, ama bedeli büyük olur.. Spoiler vermek istemem pek ama, bu kitapta altını çizmek istediğim cümleler öyle çoktu ki, kitabı buraya baştan sona yazsam az!…
