Bizler tarafından yönetilen mükemmellik cehennemi. Sağlıklı olmak, etkin olmak, her zaman daha iyi olmak mı, yoksa...
Yoksa başarısızlık karşısında utanç duyarak kenara kaymak, dünyanın safraya tahammülü olmadığını hemen idrak etmek ve bunun sonucu olarak bizi çıkışa yöneltecek bir yola girmek mi?
Yeryüzündeki mükemmellerden daha korkunç bir yargıç var mıdır?