Ermiş

Işık saçan ruhun dolaştı yanımda ,gölgen bile yüzümü aydınlatmaya yetti . Sözcüklerle bunu dile getiremesem bile ben seni çok sevdim . Perdelerin arkasına gizlenmiş gerçek bir sevgi benim sevgim Ayrılık günü gelip çatıncaya değin sana olan duygularımı böylesine yüce ve derin olduğunu bilememişim . Ey sevgilim beni bana tanıt .Açıkla gördüklerini . Buralarda Doğumla ölüm arasında senin gördüğün ne varsa hepsini anlat. Ah sevgilim ne söyleyebilirim ki sana ,senin içinde akıp durandan başka ?

Zozan yiğit

Alacakaranlığıma aydınlık oldun sen.Yeni düşler edinebildim senin gençliğinden. Ne yabancısın artık ne de bir konuk. Yüzünü görebilmeye hasret koma beni hemen . Gözlerim yüzünün özlemine dayanmaya hazır değil . Denizdeki dalgaların seni benden ayırmasına izin verme . Yalnızca bir anı olarak kalmasın benle geçirdiğin yıllar.

Reklam

Zozan yiğit

Yoksa yüreğim dalları yemiş dolu bir ağaca dönüşecek de yemişleri koparıp koparıp her birine dağıtabilecek miyim? Yoksa üzerinde tanrının parmaklarının dolaşabileceği bir harp ya da onun üflediği bir flüt mü olacağım bir anda ? Ve arzularım bir bir pınar örneği gibi mi çağlayacak ,onların çanaklarını doldurabileyim diye ? Suskunluğun arabacısı oldum ben hep . Ama sessizler arasında bir hazine mi buldum ki güvenle çevreme dağıtabileyim? Ama sessizler arasında bir hazine mi buldum ki güvenle çevreme dağıtabileyim?

Zozan yiğit

Gördüğüm ne varsa,kendimle birlikte götürmek istemez miyim sanıyorsunuz ? İsterim elbette ,ama nasıl ? …Sözcükler,kendisini denizin ötesine dek taşıyan dili , dudakları taşıyamaz. Sözcükler dil ve dudaklardan döküldükten sonra yapayalnız kalır. Ve dağılırlar boşluğa . Kendi başlarına yaşamanın yollarını ararlar Yalnızdır güneşe doğru uçan kartal.Yapayalnız ve yuvasız

Zozan yiğit

Kederlenmeden ve sükut içinde gidebilecek miyim bu şehirden ? Yüreğimde tek bir yara izi bile taşımadan …