Feride - Bütün Şiirleri 2
Yılmaz OdabaşıSözler ve Alıntılar
Sessizlik sensizliği ezbere bilir
sensizlik her şeyi bilir...
şimdi "kaç" diyorsun da
başka sokağım yok ki
yağmurum yok ki benim!
feride,
sen bu kadar akıllının içinde nasıl...
nasıl delisin böyle?..
Ben bu şiiri okusam, sen çıkar mısın?
tüketmeden sevda ezgilerini bir ünlem olmak varken; üç mevsim ilkyaza açılırken yeşile dolmak, yerküreyi uçurumlarda bile sarmaşık gibi sarmak, tek telden her tele bir akort olmak, dorukların dağlarına tutunup kalmak, meydanlarda -halaylarda diz kırıp gülmek varken;
sen sar
ve sor beni bırakıp gitmek varken ...
Ben bütün yeşillerimi inatçı ayazlara çaldırdım;
Sen kendinin ellerinden tut
ve kendine benim için bir gül ver.
(Herkesin bir Feride'si vardır bilmez miyim.
Herkesin bir ayakkabısı gibi bir de şarkısı.
Herkesin bir kimsesi vardır ben bilmez miyim; bir de kimsesizliği...)