“İnsan doğası” sevinç, üzüntü ve acıya belli bir dereceye kadar katlanabiliyor ve bunun üstüne çıkınca mahvoluyor.
Werther’i sanırım yukardaki sözlerle sonsuz süsleyebilirim. Evli bir kadına duyduğu aşk acısı, Werther’i depresyon süzgecinden intihar boşluğuna doğru sürükler. Kitabı bazı dönemlerde intihar vakalarına neden olmuş diye alıp okumak istedim. Werther nasıl acı bir hikayeye sahip ki insanlar onu okuduktan sonra intihara girişmişler, açıkçası aklım almıyordu. Çok büyük trajik bir hayat hikayesiyle karşılaşacağımı sanıyordum kitapta fakat maalesef beklentimin aşırı altı çıktı. Her duygu durumundan sonra şimdi asıl nedeni, akla uygun bir neden çıkacak diye sayfaları geride bırakırken daha zayıf daha melankolik halleri takip etmekte olduğumu gördüm. Evli bir kadına duyulun karşılıksız aşk da insanı, yaşamın güzelliklerinden etmemeli. Duygularını bastırdıkça içsel huzursuzluğu ortaya çıkan Werther’in çözümü mezarda araması onun zayıf kişiliğinin göstergesidir. Kitapta trajik bir durum yokluğunun yanı sıra akıl ve sağduyu çizgisini felsefi ana hatlarla okuyucunun gözlerinin önüne sermesi ve ufak ipuçları, güzel eleştiri ve tartışma konusu doğurabilecek noktalar olduğu için kitabın okunmaya değer olduğunu söylemek isterim.