Sanki mutluluk, mutsuzluk gelesiye, konuksu konuksu ilişiyor gönlüme. Kendini bırakmıyor. Yer tutmuyor içimde. Mutsuzluğun sesini duyar duymaz irkiliyor, ayaklanıyor, bir kapı aralığından sıvışıyor. Kaçak mutluluğum benim! Çocuksu aldanışlar geride kaldı. Büyüdükçe büyü bozuldu. Sıradan, sıkıcı bir gevelemenin içinde çırpındım. Rastlaşmaların, ayaküstü samimi niyetlerin yavanlığında yitiyorum.