Yazarın okuduğum ikinci kitabı ve iki kitap konu itibariyle birbirinden çok farklı olmasına rağmen ben yazarın üslubunu beğendim. Kendinizi kitabın içinde buluyorsunuz ve sürüklenip son sayfalara ulaşıyorsunuz. İki kitabı kıyaslamam gerekirse ben "kekeme çocuklar korosu" kitabını daha çok beğendim.
Kitabın konusu,kanser hastası olduğunu öğrenen otuz beş yaşlarında bir adamın hastalığını öğrendikten sonra hayatını sorgulamasını konu almış. Baba evinden uzaklaşma nedenini geriye dönüp çok güzel bir şekilde anlatmış. Yaşadığı pişmanlıkları, ölümün pençesinde bir adamın belkide hiç itiraf edemeyeceği gerçeklerle yüzleşmesi. Gençlik döneminde farkına varamadığı aşkını arayışı ve onu ne kadar çok sevdiğini anlaması. Daha bir sürü olay ve keşkelerle dolu bir hayat. Ölüm her an ensemizde aslında ve her an bizi alabilir. Biz yinede kaldığımız yerden insanları kırarak tüm kötülüğümüzle yaşamaya devam ediyoruz ne acı. Ne zaman kötü bir hastalığın pencesine düşsek aklımıza geliyor yaptığımız kötülükler ve pişmanlıklar. Yada sevdiğimiz insanların değerini hep kaybettigimizde anlıyoruz. Bunlara dair bir çok konu sizinle olacak bu kitapta. Hayata dair pişmanlıklarınızı gözden geçireceğiniz yüzleşme sizleri bekliyor olacak. Bir solukta okunacak bir kitap. Çok muhteşem diyemem,sizleri sıkmadan ve yormadan ilerleyen, hayatınızı tatlı bir sorgulamadan geçirmek isterseniz okuyun diyorum.
Keyifli okumalar...
Tarık Tufan
Hayal Meyal
Profil kitap
Sayfa:128
