Hikayeye tam giremediğimiz bi Tarık Tufan kitabı. Hikaye tam girilememesine rağmen bazı duygular çok güzel verilmiş ve bol bol alıntı yapabileceğimiz bi kitap olmuş. Karantina günlerinde bi çırpıda okunacak türden. Keyifli okumalar...
Hayal meyal Tarık Abi, karakterimiz çabalıyor birşeyler başarmak istiyor, Mutlu olmak, üzmemek istiyor. lakin hayat bu, ama bir hastanın hayatı nasıl olur..
Tarık Tufan'ın okuduğum ikinci kitabı.. ilk " beni onlara verme" yi okuyup cok beğenmiştim. Ne yazık ki bu kitapta aynı duyguları hissedemedim ..
.
Ölümcül bir hastalığa yakalanan ve yaşam takviminde az yaprağı kalan isimsiz kahramanımız, değişik bir ruh hali içinde olan kızımız İlknur ve saatleri hep altıyı on geçeye ayarlı Nefes Saatçisi Nurettin Efendi' nin çakışan hikayeleri...
.
Hikaye ve kurgu olarak zayıf olduğunu düşünüyorum... Ama Tarık Tufan'ın altı çizilecek bir sürü güzel cümlesinin hatırına okunmaya değer bir kitap ..
Otursaniz bir iki saatte biter... Dinlenmek için de okunabilir. .
Haaaa.unutmadan...Kitap sakin sakin giderken son sayfada öyle bir sey öğreniyorsunuz ki" yok artık!" Diyorsunuz..
“Yalanın yayılması nasıl da sinsidir Tanrım.Sizi ne zaman avuçlarına aldığını bilemezsiniz.
Kendi yalanlarınızın bile!”
34 yaşında bir adam,korkuları-geçmişi-gülüşleri..İçten bir anlatım (özellikle karakterin iç hesaplaşmaları noktasında) ve sürpriz bir son..
Bir adam düşünün, görücü usulü nişanlanmış bir adam.Sonra bu nişanın bozulmuşu, ardından kızın evini terk edişi ve bu gidişte bütün suçun bu adama yüklenişini düşünün.Bu olayın sonucunda adamın bulunduğu mahalleden gidişini düşünün. Ve Kanser hastası olduğunu öğrenen bu adamın yaşadığı duyguları, mahalleye dönüşünü ve geçmişini anlatışını okumaya başlayın.Hem de Tarık TUFAN'ın kaleminden. Hüzünlü okumalar...
Henüz Tarık tufan okumadıysanız bu eserden başlayabilirsiniz. Bir ilişkinin dalgalanmaları, duygu dorukları edebi bir anlatımla mevcut. O kadar çok altı çizilmesi yer var ki. Sıkılmadan okuyacağınız kısa bir hikaye.
Merak ediyorum, bütün insanlar yanlarına sinsi hır gölge gibi sokulan, yüzünü başka bir tarafa çevirmişken bir anda arkasında bitiveren ölüme aynı tepkileri mi verir acaba?
İlk okumaya başladığımda nereye gidecek diye bekledim klişe mi diye düşündüm ama daha önce de bir kitabını okuduğum için ilerledim. Birden kanser olduğunu öğrenmesi bir üstelik grip olduğu düşüncesiyle kendini kandırmasi... daha sonra kendi yaşadığı yere geri dönüp geçmişiyle bugünü arasında gidip gelmesi güzel olmuş. Sonuda garip bitmişti. Ama iki kitabını okudum yazarın ikiside acılarıyla boğuşmaya çalışan insanlar
İnce bir ruh,zarif betimlemeler... Kalbe ne güzel dokunmuş bir kitap.. Böyle naif bi kitaptan beklemezdiniz değil mi bu ters köşeyi :) tarık tufanla arkadaşımın hediyesi vesilesiyle tanıştım. Siz de okuyun,siz de hediye edin...
