"Bu sabah mektubunu okumak, bana hem yaşamı hem de sonundaki ölümü daha dayanılır kıldı."
3 Saatliğine okuyucuyu 60'lardan 80'lere sürükleyecek bir eser. İki yakın dost, Tezer Özlü ve Ferit Edgü'nün mektuplaşmalarından oluşan ve Tezer özlü nün vefatından 40 gün öncesine kadar süren bir kitap. Tezer Özlü'nün Zürih günlerinin, aynı zamanda yazarın ruhunun gizli dehlizlerinin kokusunun, Orhan, Ferit, Erden, Onat, Doğan, Demir vs. oluşan o entelektüel dostluk ortamının tadının ayrıntısının bulunabileceği güzel bir eser.
Aslında daha çok yazarın yatak ve dikey mutsuzluklarının oldukça hat safhada olduğu ve en yakın dostu olan Ferit Edgü'den aldığı destekle ayakta kalabildiği bir hayat... 'Bir İntiharın İzinde' diye olan kitabını, güvenilen, sevilen bir dostun tavsiyesiyle 'Yaşamın Ucuna Yolculuk' olarak değiştirmesi oldukça keyiflendiriyor insanı.
"Kimseyi dinlemeyi sevmediğim halde, birini dinlemeyi kendimi dinlemeye yeğliyorum."
