Seza, bu inanışla artık yarı çılgın bir halde ilaçtan, havadan, doktordan ümidini kesmiş olan bu kederli anne yalnız Allah'a ve Allah'ın kudretine inanıyor.
- Anne, ne zaman koşabileceğim?
- Bir ay sonra yavrum.
Bir ay geçiyor, Mehmet'te koşmaya değil; yürümeye, oturmaya bile mecal yok:
- Ne zaman oturacağım?
- Bir ay sonra yavrum.
Bir ay geçiyor. Mehmet'in değil oturacak, kımıldanacak hali kalmadı.
Bu akşam ne kadar kadın, ne fazla kadın ve bu kadınlığı kavrayan bir alev kadar yakıcı! O, bu gece rüzgarlarının şiddetiyle baş döndüren bir kasırga gibi muhteşem.